Vlak voor het nieuwe jaar, een jaar waarin het vinden van vaste woonruimte wederom 'mislukte', is BIJ MAMA THUIS geboren.
Als moeder van een zoontje van bijna twee jaar, zit ik de situatie waarbij we al op zoek zijn naar vaste woonruimte binnen de sociale huursector, sinds mei 2016.
We hebben in deze periode terug moeten vallen op familie en vrienden en een tijdelijke woning voor zes maanden.
Tijdens deze zoektocht heb ik van alles geprobeerd. Uiteraard ben ik gestart met de gebaande paden, zoals het inschrijven bij verschillende woningbouwcorporaties, het reageren op loot woningen en urgentieaanvragen.
Maar ook daarbuiten ben ik actief geweest. Ik heb advertenties geplaatst in de regionale krant, op Marktplaats, op diverse online prikborden en op die van de supermarkt. Zelfs het college van Burgemeester en wethouders moesten er aan geloven met een smeekbede van twee pagina's lang.
Ik kreeg toestemming om mijn vraag op grote Facebook-groepen te plaatsen en via mijn persoonlijke pagina zijn mijn oproepen honderden keren gedeeld.
Door social media kwam ik erachter hoeveel vrouwen (en soms ook mannen) in dezelfde situatie verkeren. Ook kwam ik erachter dat er geen enkele organisatie te vinden is (correct me if I'm wrong), die zich hard maakt voor deze groep.
Gelukkig zijn er opvanghuizen voor eenouder gezinnen die niet bij familie of vrienden terecht kunnen, maar dit biedt geen blijvende oplossing en niet iedereen komt hiervoor in aanmerking.
Bij het zoeken naar cijfers over dit probleem, kom ik niet uit op concrete getallen. Wel is er in het algemeen veel bekend over de krapte binnen de sociale huursector de laatste jaren en dit lijkt alleen maar toe te nemen.
Tijd voor verandering! Zo is BIJ MAMA THUIS geboren; Een meldpunt voor iedereen die deze situatie herkent, zodat we in beeld kunnen krijgen hoeveel eenoudergezinnen in Nederland (en per provincie) hier de dupe van zijn.
Hopelijk kunnen we met harde cijfers alarm slaan. Tevens hoop ik dat BIJ MAMA THUIS steeds meer bruikbare informatie kan verzamelen en delen, waardoor we elkaar en toekomstige eenoudergezinnen weer verder kunnen helpen.